მიწიერ სამყოფელს ქართულ ენაში აქვს უაღრესად ტევადი და მეტაფორიზებული სახელწოდება წუთისოფელი. მეცნიერები ბევრს წერენ ამ სიტყვის შესახებ თუმცა არაფერი თქმულა ზოგადად ქართველურ ცნობიერში რა სახელი არსებობს მიწიერი სამყოფლისა.

მეგრულ ენაში ამ მიწიერ სამყოფელს დინიტირიაშ ქიანა ეწოდება. ამ სიტყვის შინამოში დევს აზრი რომ მიწიერი სოფელი იმდენად მეყვსეულია, რომ უნდა დაეტიო, მისგან მცირედიც უნდა იკმარო.