,,მქონდა სრული შოკი, მეტყველების უნარი დავკარგე, სალაროსთან რომ მივედი, ვერ ავუხსენი რა მჭირდებოდა, ხელით ვანიშნე, ფურცელი და კალამი მოეცათ, რათა დამეწერა თუ რა მინდოდა. საშინელი განცდა იყო“, - ასეთი იყო პატარა ილიას მამის ლაშა გვაჯაიას რეაქცია უმცროსი შვილისთვის დასმულ დიაგნოზზე. პირველი ემოციიდან რამდენიმე დღეში ილიას მშობლებმა გამოსავლის ძიება დაიწყეს. ოპერაციამდე მისასვლელი რთული გზაც ერთად გაიარეს. სწორედ ამის შემდეგ გადაწყვიტეს, საკუთარი გამოცდილება სხვა მშობლებისთვისაც გაზიარებინათ და ასოციაცია ,,ილი“ დააარსეს.

ორგანიზაციის მიზანია რეგიონში სმენადაქვეითებული ბავშვების შესახებ ცნობადობის გაზრდა და მათ მიმართ ტოლერანტული დამოკიდებულების ჩამოყალიბების ხელშეწყობა.

„2017 წელს, როგორც საინიციატივო ჯგუფი ისე ჩამოვყალიბდით, შემდეგ ასოციაცია დავაარსეთ. პირველი პროექტისთვის დაფინანსებაც მივიღეთ, რომლის ერთ-ერთი ძირითადი მიზანი მშობლებისა და ბავშვების საჭიროებები კვლევაა სამეგრელო - ზემოსვანეთში. არ გავქვს სარებილიტაციო კურსი, არ არის თერაპევტი, რომელიც ამ ბავშვებთან იმუშავებს. არ არსებობს ცენტრი, არც რესურს ოთახი, რომელიც ამ ბავშებს მოემსახურება“, - გვიყვება ილიას დედა სალომე გარდავა.

მისი თქმით, მსგავსი პრობლემების მქონე ბავშვების მშობლები, ხშირ შემთხვევაში, ინფორმაციას ერთმანეთისგან იღებენ. მათ შორის, სალომესაც ხშირად მიმართავენ კონსულტაციისთის.

„ახლახან მქონდა შემთხვევა, როდესაც ერთ-ერთ ზუგდიდელ ბავშვს დაუფინანსდა ოპერაცია. მისი მშობელი ყველა ეტაპზე მირეკავდა რჩევისთვის. მიხარია, რომ ახლა სხვა მშობლებს ვეხმარები. თავის დროზე, მეც იმავე მდგომარეობაში ვიყავი. არასოდეს დამავიწყდება ის ადამიანი, რომელიც ჩვენ დაგვეხმარა“, - ამბობს სალომე.

ლაშას თქმით, ოპერაციის შემდეგ, ყველაზე მნიშვნელოვანი, პოსტოპერაციული პერიოდი და თერაპიის კურსებია, თუმცა ზუგდიდში კვალიფიციური და საჭირო სპეციალისტების მოძიება შეუძლებელია.

,,ერთდროულად ვინც ოპერაცია გაიკეთა ჩემ შვილთან ერთად, ილიასა და მათ შორის დიდი სხვაობაა . თბილისში არის იმის შესაძლებლობა, რომ კვირაში რამდენჯერმე ატარო ბავშვი თერაპიაზე, ჩვენთან ამის საშუალება არ არის. ჩვენ, დაახლოებით, თვეში ერთხელ ან ორჯერ გვიწევს ჩასვლა დავალებების მიღება“, - გვითხრა მამამ.

პრობლემის აღმოჩენიდან რამდენიმე თვეში, სმენის აღდგენის მიზნით, წლისა და ექვსი თვის ილიას ოპერაცია ჩაუტარდა. მას კოხლეარული იმპლანტი ჩაუდგეს.

„როდესაც ხმების აღქმა დავიწყეთ, გასაღების ჟღარუნი იყო ძალიან მნიშვნელოვანი, რომ გაეგო რა ფუნქცია ჰქონდა მას, კარების გასაღების ჟღარუნს, რომ გაიგებდა მივდიოდით და ვაღებდით კარებს, თუ მანქანის გასაღები იყო მივდიოდით და მანქანას ვქოქავდით. ხმებზე მისი პირველი რეაქცია მძაფრი იყო, ბრაზდებოდა და იძრობდა სასმენ აპარატს. ახლა პირიქით, ძალიან მოსწონს და უყვარს ხმაურიანი სამყარო’’, - გვიყვება დედა სალომე გარდავა.

დღეს რეაბილიტიაციის პროცესი წარმატებით მიმდინარეობს. ილიას უკვე სხვადასხვა საგნის მიერ გამოცემული ხმების, ბგერების, სიტყვების იმიტირება შეუძლია. კომუნიკაბელურია, უყვარს უფროს და - ძმასთან თამაში, სეირნობა, მანქანები, გასაღებები და ჰყავს საყვარელი ველოსიპედი, ბაღშიც ხალისით დადის.

ნიკოლოზი, ანასტასია და ილია


საქართველოს ყრუთა კავშირის ინფორმაციით, ჩვენს ქვეყანაში მოსახლეობის 1% სმენისპრობლემა აქვს. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის მონაცემებით კი, მსოფლიოში 466 მილიონი ადამიანია სმენისარმქონე, აქედან 34 მილიონი ბავშვია.


ამავე თემაზე:

„ჩვენ ცვლილებებისთვის“ - ორგანიზაცია „ილი“-ს პროექტის პრეზენტაცია (ვიდეო)

სტუმარი - სალომე გარდავა