მეგრელი ადამიანის ყოფაში ერთი, თითქოს უმნიშვნელო ნაგებობა, ფაცხა მთელი კულტურის, ტრადიციისა და რწმენის მატარებელი იყო. ფაცხა არ იყო მხოლოდ თავშესაფარი, ის იყო სატკივარის, სიხარულის, საწყისის და დასრულების ადგილი.
თაფლობის თვე ,,თორ-ფაცხაში" იწყებოდა, ქვრივის გლოვა ,,ომორგუალე" ფაცხაში სრულდებოდა.
დღევანდელ გადაცემაში საუბარია ,,ფაცხას" მნიშვნელობაზე, როგორ იქცა იგი მიწურიდან ტაძარივით სათუთად შენახულ მეხსიერებად.
გადაცემის წამყვანი სოფიო ხუციშვილი და ისტორიკოს - მკვლევარი ლაშა ჯიქია

გადაცემათა ციკლი ,,ოდაბადეშ კინოხონი"" - პროექტის ავტორია ზუგდიდელი იური ვეკუა